Lessen die we kunnen leren: vandaag de klas van morgen perfectioneren

Onder leiding van dr. Ahmed Kharrufa, een onderzoeksmedewerker van het Culture Lab van Newcastle University, ontdekte het team dat de technologie volledig door docenten zou moeten worden omarmd om de tabellen volledig te kunnen gebruiken.

Hij zei: "Interactieve tafels hebben het potentieel om een ​​opwindende nieuwe manier van leren te zijn in de wereldklas– maar het is belangrijk dat de problemen die we hebben geïdentificeerd worden opgelost, zodat ze zo snel mogelijk effectief kunnen worden gebruikt.

"Samenwerkend lerenwordt steeds meer beschouwd als een sleutelvaardigheid en deze apparaten zullen docenten en leerlingen in staat stellen om groepssessies op een nieuwe en interessante manier te organiseren. Het is dus essentieel dat de mensen die de tafels maken en degenen die de software ontwerpen die erop draait, dit begrijpen direct."

De technologie wordt steeds vaker gebruikt als leermiddel in locaties zoals musea en galerijen, maar is nog steeds relatief nieuw voor het klaslokaal en werd voorheen alleen door kinderen getest in laboratoriumsituaties.

Bij het onderzoek waren twee klassen van gemengd niveau (leeftijd 12 tot 13 jaar) betrokken, met groepen van twee tot vier kinderen.leerlingensamenwerken aan zeven interactieve tafels.Vijf leraren, met verschillende niveaus van leservaring, gaven lessen op de tafelbladen.

Bij elke sessie werd gebruik gemaakt van Digital Mysteries, software ontwikkeld door Ahmed Kharrufa om samenwerkend leren aan te moedigen.Het is speciaal ontworpen voor gebruik op digitale tafelbladen.De gebruikte Digitale Mysteries waren gebaseerd op het onderwerp dat in elke les werd onderwezen en er waren door docenten drie mysteries voor hun lessen gemaakt.

De studie bracht verschillende belangrijke kwesties aan het licht die eerder laboratoriumonderzoek niet had geïdentificeerd.Onderzoekers zijn tot de conclusie gekomen dat digitale tafelbladen en de daarvoor ontwikkelde software ontworpen moeten worden om het bewustzijn van leraren over de voortgang van verschillende groepen te vergroten.Ze moeten ook kunnen identificeren welke studenten daadwerkelijk aan de activiteit deelnemen.Ze ontdekten ook dat er flexibiliteit nodig is, zodat docenten de sessies kunnen voortzetten die ze willen, bijvoorbeeld door fasen in een programma te overbruggen als dat nodig is.Ze moeten de tafelbladen kunnen bevriezen en werk op één of alle apparaten kunnen projecteren, zodat docenten voorbeelden met de hele klas kunnen delen.

Het team ontdekte ook dat het heel belangrijk was dat leraren de technologie gebruikten als onderdeel van de les – en niet als de focus van de sessie.

Professor David Leat, hoogleraar Curriculuminnovatie aan de Universiteit van Newcastle, co-auteur van het artikel, zei: “Dit onderzoek roept veel interessante vragen op en de problemen die we hebben geïdentificeerd waren een direct gevolg van het feit dat we dit onderzoek in een echte praktijk uitvoerden. -leven in een klaslokaal Dit laat zien hoe belangrijk dit soort studies zijn.

"Interactieve tabellen zijn geen doel op zichzelf; ze zijn een hulpmiddel als alle andere. Om er optimaal gebruik van te makenlerarenWe moeten ze onderdeel maken van de klassikale activiteit die ze hebben gepland – en er niet de lesactiviteit van maken.”

Verder onderzoek naar het gebruik van tafelbladen in de klas zal het team later dit jaar samen met een andere lokale school uitvoeren.

De krant "Tables in the Wild: lessen uit een grootschalige implementatie met meerdere tafelbladen”, werd gepresenteerd op de recente ACM-conferentie over menselijke factoren in computergebruik in 2013 in Parijs